• AccountKonto parafialne: 10 1050 1344 1000 0004 0042 7753

  • Papieska intencja
    Papieska intencja

    MARZEC 2024:

    Intencja powszechna: Za współczesnych męczenników

    Módlmy się, aby osoby, które w różnych częściach świata ryzykują życie dla Ewangelii, zarażały Kościół swoją odwagą i swoim misyjnym zapałem.

  • Porządek mszy
    Porządek mszy

    Niedziela:
    5:15, 7:00, 8:30, 10:00, 10:00 (Brzeziny), 11:30, 17:00

    Dni powszednie:
    6:00, 8:00, 18:30


  • Pielgrzymka
    Pielgrzymka

    W czerwcu przyszłego roku (9-17) organizujemy pielgrzymkę do Fatimy. Gdyby ktoś chciał jeszcze pojechać to prosimy o zgłoszenie do o. Proboszcza.

    Więcej informacji o pielgrzymce znajduje się w rubryce Informacje. -Pielgrzymka 

  • Adoracja Najświętszego Sakramentu
    Adoracja Najświętszego Sakramentu

    Wieczysta Adoracja

    Najświętszego Sakramentu

    od poniedziałku do piątku

    od 8.30 do 18.00

  • Odwiedziny chorych

    Odwiedziny chorych odbywają się

    w pierwszy piątek miesiąca od godz. 9.00.

    Najbliższe odwiedziny chorych odbędą się 5 kwietnia

  • Msze Fatimskie
    Msze Fatimskie

    Msze św. Fatimskie odprawiane są w każdy

    13 dzień miesiąca

    (za wyjątkiem niedziel).

    Porządek: 11.30 różaniec, 12.00 Msza św.;

    po Mszy nabożeństwo.

    Serdecznie zapraszamy!

  • Biuro parafialne
    Biuro parafialne

    Poniedziałek:  Nieczynne
    Wtorek: 17.00-17.30
    Środa: 17.00-17.30
    Czwartek: 8.30-9.15
    Piątek: 8.30-9.15
    Sobota: Nieczynne

    Furta klasztorna:

    Poniedziałek - Piątek:   8:00-12:00 i 14:00-17:00
    Sobota: Nieczynna
  • św. Rita
    św. Rita

    Dzień św. Rity jest celebrowany w każdy 22 dzień miesiąca (za wyjątkiem niedziel)

    Porządek: 18.00 nabożeństwo ku czci św. Rity z czytaniem wybranych losowo poleconych intencji i podziękowań.

    18.30 Msza św. w intencjach czcicieli św. Rity złożonych do skarbony ustawionej przed obrazem św. Rity.

    Serdecznie zapraszamy!

    Najbliższy Dzień św. Rity - 22 czerwca (czwartek)

  • Ochrona danych osobowych w Kościele

    W związku z wejściem w życie 25 maja 2018r. nowych wytycznych dotyczących ochrony danych osobowych (RODO) odnoszących się także do Kościoła Katolickiego zapraszamy do zapoznania się z niektórymi aspektami praktycznymi.

  • Spowiedź przedświąteczna
    Spowiedź przedświąteczna

    Wielki Poniedziałek - Wielka Środa

    8.00 - 12.00 i 16.00 - 18.30

     

    Wielki Czwartek - Wielka Sobota

    8.00 - 12.00 i 15.00 - 18.30

  • Triduum paschalne
    Triduum paschalne

    Ceremonie

    Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku

    i Wielkiej Soboty 

    rozpoczną się o godz. 19.00.

A A A
NIEBEZPIECZEŃSTWO WIECZNEGO POTĘPIENIA

Choć ogólny wydźwięk dzisiejszej Ewangelii jest jak zawsze pozytywny, tzn. istotnie jest dobrą nowiną, skierowaną do grzeszników Bożą ofertą przebaczenia i naglącą zachętą do nawrócenia, to jednak kończy się groźbą skierowaną do tych, którzy wzgardzą Bożym zaproszeniem i zlekceważą Jego ostrzeżenie:

Wtedy wszedł król, aby przyjrzeć się gościom. Zobaczył kogoś, kto nie był ubrany odświętnie. Zapytał: «Przyjacielu, jak tutaj wszedłeś bez odświętnego stroju?». On zaś milczał. Wtedy król rozkazał sługom: «Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów» (Mt 22, 11-13).

Dlatego jedynym przedmiotem dzisiejszego rozważania niech będzie prawda katolickiej wiary o tym, że piekło istnieje. Nie będziemy tu przytaczać na potwierdzenie tego dogmatu cytatów z Pisma Świętego, są one nazbyt liczne. W tym powyższym, który stanowi motto naszego rozważania, król bez wątpienia reprezentuje obrażonego Boga. Podobno w tamtych czasach zapraszający na ucztę oferował zaproszonym odświętny strój, jeśli z jakiegoś powodu takowego nie mieli. Wejście bowiem na ucztę w brudnym ubraniu obrażało gospodarza. Dlatego zagadnięty przez króla „oniemiał”, tzn. nie mógł się nijako wytłumaczyć ze swego zaniedbania. W porządku duchowym brak odświętnego stroju oznacza brak łaski uświęcającej, tzn. bycie skalanym grzechem śmiertelnym. Kościół od zawsze naucza, że idzie na wieczne potępienie ten, kto w chwili skonu jest w stanie grzechu ciężkiego, za który nie żałuje. Uczta weselna, którą król wyprawia swemu synowi, reprezentuje niebo, w którym nie może przebywać nic skalanego. Zewnętrzne ciemności, w które wtrącany jest ów niechlujny potępieniec, to właśnie piekło, miejsce i stan wiecznej rozpaczy i męki.

Widzimy więc, że Jezus kieruje do zatwardziałych grzeszników wyraźne ostrzeżenie, że końcem ich może być gehenna, tzn. wieczne odrzucenie od Boga i wieczna wynikająca z tego męka. Na nic zda się naiwne mówienie, że piekła może nie ma, lub że może jest puste, albo „osłabianie” grozy tego strasznego miejsca bądź stanu nadzieją, że piekło może nie będzie wieczne. Śmiertelnie niebezpieczną jest rzeczą pomniejszanie wagi grzechów ciężkich, czy też sprytne odkładanie pokuty na ostatni moment przed śmiercią. Na nic też zda się oskarżanie i krytykowanie Kościoła za głoszenie prawdy o piekle...

Gwoli potwierdzenia tego, co wyżej powiedziano:

Katechizm Rzymski (św. Piusa X):

Pyt. 586. Co będzie z potępionymi w piekle?
Odp. W piekle, które Pismo święte nazywa także przepaścią lub gehenną, wieczne męki cierpią złe duchy, a razem z nimi ludzie potępieni, na samej tylko duszy przed sądem powszechnym, a na duszy i ciele po sądzie powszechnym.
Pyt. 587. Na czym polegają kary potępionych?
Odp. Kary potępionych polegają na tym, że:

1° nie mogą oni nigdy oglądać Boga;
2° doznają najstraszniejszych mąk ognia piekielnego, który jest ogniem rzeczywistym, co pali a nie niszczy; doznają też potępieni mąk z powodu ciemności, wyrzutów sumienia i niewymownego smutku i rozpaczy, oraz z powodu towarzystwa szatanów i innych potępionych.

Pyt. 588. Czy kara utraty Boga jest jednakowa dla wszystkich?
Odp. Kara utraty Boga jest jednakowa dla wszystkich; inne natomiast kary i męki nie są jednakowe dla wszystkich, lecz rozmaite, zależnie od liczby i ciężkości grzechów.

Katechizm Kościoła Katolickiego (św. Jana Pawła II):

1033. Nie możemy być zjednoczeni z Bogiem, jeśli nie wybieramy w sposób dobrowolny Jego miłości. Nie możemy jednak kochać Boga, jeśli grzeszymy ciężko przeciw Niemu, przeciw naszemu bliźniemu lub przeciw nam samym: "Kto... nie miłuje, trwa w śmierci. Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego" (1 J 3, 14-15). Nasz Pan ostrzega nas, że zostaniemy od Niego oddzieleni, jeśli nie wyjdziemy naprzeciw ważnym potrzebom ubogich i maluczkich, którzy są Jego braćmi. Umrzeć w grzechu śmiertelnym, nie żałując za niego i nie przyjmując miłosiernej miłości Boga, oznacza pozostać z wolnego wyboru na zawsze oddzielonym od Niego. Ten stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi określa się słowem "piekło".

1034. Jezus często mówi o "gehennie ognia nieugaszonego", przeznaczonej dla tych, którzy do końca swego życia odrzucają wiarę i nawrócenie; mogą oni zatracić w niej zarazem ciało i duszę. Jezus zapowiada z surowością, że "pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego Królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony" (Mt 13, 41-42). On sam wypowie słowa potępienia: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny!" (Mt 25, 41).

1035. Nauczanie Kościoła stwierdza istnienie piekła i jego wieczność. Dusze tych, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, bezpośrednio po śmierci idą do piekła, gdzie cierpią męki, "ogień wieczny". Zasadnicza kara piekła polega na wiecznym oddzieleniu od Boga; wyłącznie w Bogu człowiek może mieć życie i szczęście, dla których został stworzony i których pragnie.

1036. Stwierdzenia Pisma świętego i nauczanie Kościoła na temat piekła są wezwaniem do odpowiedzialności, z jaką człowiek powinien wykorzystywać swoją wolność ze względu na swoje wieczne przeznaczenie. Stanowią one równocześnie naglące wezwanie do nawrócenia: "Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!" (Mt 7, 13-14):

Ponieważ nie znamy dnia ani godziny, musimy w myśl upomnienia Pańskiego czuwać ustawicznie, abyśmy zakończywszy jeden jedyny bieg naszego ziemskiego żywota, zasłużyli wejść razem z Panem na gody weselne i być zaliczeni do błogosławionych i aby nie kazano nam, jak sługom złym i leniwym, pójść w ogień wieczny, w ciemności zewnętrzne, gdzie "będzie płacz i zgrzytanie zębów".

1037. Bóg nie przeznacza nikogo do piekła; dokonuje się to przez dobrowolne odwrócenie się od Boga (grzech śmiertelny) i trwanie w nim aż do końca życia. W liturgii eucharystycznej i w codziennych modlitwach swoich wiernych Kościół błaga o miłosierdzie Boga, który nie chce "niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia" (2 P 3, 9): Boże, przyjmij łaskawie tę ofiarę od nas, sług Twoich, i całego ludu Twego. Napełnij nasze życie swoim pokojem, zachowaj nas od wiecznego potępienia i dołącz do grona swoich wybranych (Kanon Rzymski).

Takie jest oficjalne nauczanie Kościoła na temat piekła. Jest ono niezmienne od początku. Idą mu w sukurs niezliczone tzw. objawienia prywatne. Pamiętamy np. wizję piekła dzieci z Fatimy albo dobrze nam znaną wizję piekła św. Faustyny (Dz. 741). Idzie mu w sukurs przeświadczenie-intuicja ludzkości od najbardziej zamierzchłych czasów. Filozof Bolingbroke pisał: „Nauka o nagrodach i karach w przyszłym życiu zdaje się gubić w ciemnościach starożytności. Jest ona starsza od wszystkiego, co znamy jako pewność. Od chwili, w której zaczyna się rozjaśniać gmatwanina historii starożytnej, znajdujemy już tę wiarę umocnioną w duchu pierwszych, znanych narodów". Już filozof grecki Platon uczył:  „Trzeba dawać wiarę starodawnym i świętym podaniom, które uczą, iż po tym żywocie dusza będzie sądzona i surowo karana, jeśli nie żyła, jak należy".

Dopiero człowiek nowoczesny, zwiedziony przez szatana, zaprzecza prawdom objawionym. Wielebny François Xavier Schouppe SJ ubolewał:  „Zdarzają się nieszczęśliwi ludzie na tyle szaleni, że nie wiedząc, co czynią, urządzają sobie żarty z piekła. Lecz jest to tylko czcze gadanie, gdyż sumienia nie da się całkowicie zagłuszyć (...) Nieszczęśnicy otumanieni iluzjami świata i drwiący z prawd wiary o wiecznym losie człowieka, wyrwani zostaną nagle ze swych iluzji w przerażający sposób; ze szczytów zażywanych przyjemności, wpadną w bezdenną przepaść kary wiecznej.”

Gdybyśmy zapytali tych, co spoczywają na naszych cmentarzach, gdzie są – w niebie czy w piekle, co by nam odpowiedzieli? Niech te rozważania skłonią nas do modlitwy o nawrócenie grzeszników. O to przecież usilnie prosiła Niepokalana w Fatimie, która stale przychodzi, aby nas ostrzegać przed złem i prowadzić ku dobru.

o. Czesław Front