Rozważania niedzielne

“Oto posyłam was jak owce pomiędzy wilki” (Łk 10, 3). Thomas Hobbes powiedział, że “człowiek człowiekowi wilkiem”. Uczniowie Chrystusa mają za zadanie doprowadzić do tego, by człowiek człowiekowi był owcą. Sam Jezus, nasz Pan, również został posłany przez Ojca jak owca pomiędzy wilki. “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (Ewangelia św. Jana 1, 29). Ten Baranek został ofiarowany za mój i twój grzech, a śmierć tego Baranka niesie nam prawdziwe życie.

            Radość przepełnia uczniów Chrystusa powracających z tej ewangelizacji. Najbardziej byli zaskoczeni faktem, że nawet demony były im poddane w imię Chrystusa. Radość z doświadczenia wielkich dzieł Bożych wyśpiewujemy również w dzisiejszym psalmie. Psalmista opowiada o dwóch konkretnych wydarzenia w historii narodu wybranego, przejściu przez Morze Czerwone i przez Jordan (Ps 66, 6). Pierwsze było wyjściem z niewoli na wolność, drugie wprowadziło naród do ziemi obiecanej. My znajdujemy tutaj symbolikę sakramentu chrztu, który wyprowadza nas na wolność z niewoli grzechu, oraz symbolikę nieba. To właśnie fakt, że nasze imiona są zapisane w niebie, przepełnia nas radością (Łk 10, 20).