Rozważania niedzielne
- Szczegóły
- Kategoria: Rozważania niedzielne
Osoby Boże pragną delikatnie otulić człowieka miłością i być blisko niego. Jak bardzo? Jedna z Nich, Jednorodzony Syn, ofiaruje siebie jako pokarm. Oddaje całego siebie, wszystkie skarby Serca. W ten sposób nieufność człowieka może być zastąpiona ufnością Syna, a ten nie zwątpił w miłość Ojca nawet podczas kilkugodzinnego umierania na krzyżu. Zmartwychwstały Jezus chce karmić swoją osobą, swoją nadzieją. Chce przeprowadzić człowieka przez budzący lęk próg śmierci. Pragnie wlać miłość do Ojca i braci.
- Szczegóły
- Kategoria: Rozważania niedzielne
Duch Święty nie ogranicza się w swoim działaniu do tych wyjątkowych, nielicznych momentów. On jest obecny w życiu chrześcijanina na co dzień: przypomina Bożą naukę, uczy wierności, utwierdza w dobrych decyzjach, oświeca dobrym rozeznaniem, wspiera swoją mocą, modli się w nas i za nas, gdy sami nie umiemy się modlić. Faktycznie w naszym chrześcijańskim życiu nie ma ani jednego oddechu, który by nie był dowodem Jego działania. Dlatego oprócz godnego uczestniczenia we wszystkich tych uroczystych Zesłaniach Ducha Świętego warto uczyć się otwartości i współdziałania z Duchem Świętym w codzienności, we wszystkich sprawach i wydarzeniach, w naszej pracy, w rodzinie, wśród przyjaciół. Warto otwierać się na relację z Osobą Ducha Świętego i w tej relacji wzrastać.
- Szczegóły
- Kategoria: Rozważania niedzielne
Co to jest miłość? "Kilka osób, które usiłują rozpaczliwie stać się jednym, pozostając jednak całkowicie wielością. Jest to usiłowanie, które nigdy nie jest całkowicie rozwiązane w dziełach ludzkich. Bowiem albo jedność absorbuje różnorodność i wówczas nie ma już miłości, jest to absorpcja - jeśli staję się kimś innym i nie jestem już sobą, już mnie to nie obchodzi; lub też różnorodność uniemożliwia jedność i nigdy nie będę mógł spotkać kogoś drugiego". Miłość jest jednocześnie pragnieniem utożsamienia się z drugą osobą oraz pozostania sobą w dążeniu, które nigdy nie da się rozwiązać; kiedy ludzie kochają się, pragną jednocześnie stać się jednym i pozostać różnymi. Oto paradoks miłości.
- Szczegóły
- Kategoria: Rozważania niedzielne
Pan Jezus, podobnie jak uczniów w dniu wniebowstąpienia, gromadzi nas każdego dnia w swoim sercu. Jesteśmy chronieni przez Jego ręce, otoczeni przez Jego niezmierzoną miłość. I pragnie posłużyć się nami, aby dać światu tę prawdziwą radość, której mu brakuje. Chce, abyśmy byli świadkami tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy, Jego ran, Jego miłości. Kiedy jesteśmy z Nim, wszystko ma swoją wartość: praca, odpoczynek, rodzina, przyjaciele, przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. W Nim to wszystko nabiera wiecznego wymiaru.
- Szczegóły
- Kategoria: Rozważania niedzielne
Obraz pasterza, może trochę archaiczny, trafnie oddaje relacje między nami a Jezusem (i hierarchią kościelną). Dobry pasterz zna swoje owce. Jest całkowicie do ich dyspozycji; ma dla nich czas i siebie. Jego serce bije dla nich. Nie myśli o sobie i swoich interesach. Nie wiąże owiec z sobą, ale pozwala im w wolności rozwijać własną tożsamość i pragnienia. Nie jest administratorem, ale bratem i przyjacielem. Z owcami łączy go czuła relacja miłości i troski o ich dobro. W sytuacjach ekstremalnych nie zawodzi. Jest nawet gotów w wolności oddać swoje życie za owce, jak uczynił to Jezus. Nie jest ograniczony żadnymi barierami ani granicami (żadną "zagrodą"), ale otwarty na wszystkie owce. Pragnie ich jedności.